Мұқағали Мақатаев өлеңдері - «Qazaqstan» Ұлттық телеарнасы

Мұқағали Мақатаев өлеңдері

09.02.2016
Мұқағали Мақатаев өлеңдері

Өмір жайлы

Өмір жайлы сұрай берме сен менен,

Өмірді мен әлі зерттеп көрмеп ем.

Өмір жайлы білгің келсе, қартқа бар,

Қан майданнан жалғыз ұлы келмеген.

Жесір келін, бір нәресте көрмеген,

Жетім шалды бала орнына тербеген.

 

Өмір жайлы не түсінем мен деген...

Өмір жайлы сұрай берме сен менен.

Өмір жайлы білгің келсе қартқа бар,

Өміріне кегі кеткен, өлмеген,

Жалған айып таңылғанда көлденең,

Ақиқаттың аппақ туын бермеген.

 

Содан сұра, содан сұра өмірді,

Нені көрді, нені сезді, не білді.

Heгe ақылды ақымақтан жеңілді,

Біреу жылап, біреу неге көңілді?

Содан сұра, содан сұра өмірді!!!

 

Өмір сүрейік алмасып

Жапырақ-жүрек жас қайың!

Жанымды айырбастайын.

Сен адам бола бастасаң

Мен қайың, бола бастайын.

Келісесің бе, жас қайың?

 

Көрінер,мүмкін, кімге ерсі...

Өміріңді маған бір берші!

Дүрбелең мына дүниені,

Адам көзімен бір көрші.

 

Қайың боп мен де бағайын,

Орманнан орным табайын.

Беймәлім маған өмірге,

Қайың көзімен қарайын.

 

Сен-дағы жерден нәр алдың,

Мен-дағы жерден нәр алдым.

Біреуден сен де жаралдың,

Біреуден мен де жаралдым.

Тілің жоқ, жанды қайың сен,

Айырмашылығым - Адаммын.

Мендегі бары бір жүрек,

Беріпті жүрек саған мың.

Сондықтан ұзақ жасайсың -

Құрдасы келер заманның.

 

Бар-жоғы менде бір жүрек,

Ол өлсе мәңгі кеткенім.

Сендегі: семсе мың жүрек,

Келгенде жасыл көктемін,

Тірілер қайта дүркіреп.

 

Жапырақ-жүрек, жас қайың!

Жанымызды айырбастайық?

Адам боп жүрсең қасқайып,

Қайың боп тұрам қасқайып,

Тәуекел, айырбастайық.

 

Өмірге-өмір жалғасып,

Анамыз жерге жармасып,

Бірде адам, бірде қайың боп,

Сүрейік өмір алмасып...

 

Өтелер ме?

Аңсамаймын, Алмаймын көп өмірді!

Білемін, көп өмірден көрерімді.

Аларымды алған соң, ақысына

Беріп кетсем болғаны берерімді.

 

Мынау аспан, Мынау жер мекеніме,

Есеп берер күн туар кетерімде

Тоқсан жасап, жүз жасап неғыламын,

He беремін жүз жылдың өтеуіне.

 

Өтелер ме жылуы жарық күннің?

Төленер ме қызығы мамық түннің?

Жүз жыл емес, бір жылдың өтеуі жоқ,

Ылаж құрып, мінеки налып тұрмын

Нағып тудың, Анам-ай, нағып тудың?

Күндерімді күйбеңмен жалықтырдым.

 

Аңсамаймын, Алмаймын көп өмірді!

Көріп жүрмін онсыз да көрерімді...

Күндер батып, таңдарым атқан сайын,

Күдіктенем, біле алмай не дерімді.

Хабарламаларға жазылу