Британдық кинорежиссер Скотт Ридли «Әлемдегі ең керемет кинозал - ми. Бірақ, сен оны тек кітап оқығанда ғана түсінесің», - дейді. Кітап туралы айтқанда, тағы бір кемшін тұс көлбең етеді. Ол - балалар әдебиеті. Ыбырай Алтынсарин балалардың тіліне, ұғымына жеңіл қылып алғаш ана тілінде 1879 жылы «Қырғыз хрестоматиясын» бастырып шығарды. ХХ ғасырда қазақ балаларына арналған шығармалар тіптен көбейді. Спандияр Көбеев 1912 жылы «Үлгілі тәржімә» мен «Үлгілі бала» оқулықтарын бастырды. Сұлтанмахмұт Торайғыровтың «Шәкірт ойы», «Оқып жүрген жастарға», «Бір балуанға» сынды өлеңдерін қазір оқысаң да, бала біткен ұйып тыңдайды.
Бұл бұрынғылардың ерен еңбектері, қазір шеттен келетін қызылды-жасылды балаларға арналған шығармаларға төтеп берер қазақы кітаптарды «емге» таппаймыз. Тым аз, тиісінше бөбектер өзге елдің еңбектерін бала жастан жаттауға мәжбүр. Бұл түйткілдің түйінін кім тарқатады, жазушыны ақылына емес, ақшасына қарап басатын баспаларды қайтіп жүгендейміз? Осы тақырып турасында Еркін Съезұлы материалында.