Ұлыстың ұлы күні ұлардай шулап жүріп тапқан ұлттық киімді мерекеден соң өткізе салатындардың сапы әлі де көп. Қыздарға арналып қымбат матадан тігілетін қасабаны, жазда төбені Күннен көлегейлейтін төбетейді, жыға мен күлпәраны, жабағы жүнінен сырыған күпіні, жауын мен боранда жаныңды сақтап қалатын кебенекті, қазақтың киімі екенін аңғаратындарды саусақпен санауға болатын шығар. Себебі, күнделікті кимеген соң, іздеп те жатпайды.
Ұлттық киімдерімізді брендке айналдырудың жолы қандай? Мұны әуелден ойлап жүргендер бар, әрине, бірақ, болмай жатыр. Оларға не кедергі?
Гүлжазира ҒАЛИҚЫЗЫ